Wzór dla współczesnych ojców

Po pierwsze: może on być dla nas wzorem wiary i zaufania Bogu nawet w sytuacjach, po ludzku sądząc, bez wyjścia; może być przykładem wierności Bogu,którego drogi nie zawsze są zrozumiałe. Wiara ojca jest bardzo ważna dla rodziny, bo dzieci patrząc na swojego tatę, wyrabiają sobie obraz Boga, do którego modlą się: Ojcze nasz.

Po drugie: święty Józef daje nam przykład dyskrecji, wrażliwości, delikatności i szacunku okazywanego kobiecie. Pokazuje, że prawdziwa męskość nie polega na tym, że odgrywa się rolę „pana i władcy” czy „macho”, ale że wynika ona z wewnętrznej, duchowej prawości, z odwagi postępowania na przekór przyjętym powszechnie zwyczajom, jeśli wymaga tego jakieś dobro.

Po trzecie: przybrany ojciec Jezusa uczy nas mężnego stawiania czoła przeciwnościom życiowym, uczy cierpliwości, wytrwałości, jest przykładem tego, jak mężczyzna powinien pełnić swoją rolę głowy rodziny, jej przewodnika i opiekuna.

Po czwarte: Józef, który w ewangeliach pozostaje milczący, bo nie odnotowują one ani jednego wypowiedzianego przez niego słowa, wskazuje nam, ojcom,że ważniejsza od pouczeń, kar i nakazów jest mądra obecność, że autorytet ojcowski i szacunek dzieci zdobywa się raczej prawością życia i dobrym przykładem niż uczonymi naukami.

Po piąte: w świecie, który wymaga od mężczyzny, by był „człowiekiem sukcesu” - to znaczy by realizował w pełni swoje plany i ambicje, by robił karierę i budował życiową pozycję, święty Józef przypomina o wartości pokory - choć na samym początku pewnie inaczej wyobrażał sobie swoje życie, to jednak dzięki ufnej pokorze dostąpił zaszczytu i godności, o jakich żaden mężczyzna na świecie nie może nawet marzyć.

W tej dziwnej tajemnicy Boga - człowieka w życiu Jezusa widzimy ślady działania zarówno jego ojca ziemskiego jak i Ojca Niebieskiego. Postawa Jezusa wobec matki (a właściwie wobec wszystkich kobiet), umiejętność współżycia z najrozmaitszymi ludźmi oraz zdolne ręce, które potrafiły dotykać, uzdrawiać i budować - wszystko to mówi nam wiele o Jego ojcu. Podziwiam Józefa jako skutecznego ojca. On znał prawdziwą istotę ojcostwa: przyjąć zadanie z nieba i z mocą tworzyć i zachowywać klimat rodzinny, w którym Duch Boży będzie mógł swobodnie dokonywać swojego dzieła. Jestem przekonany, że Józef może być wzorem dla wszystkich ojców. Jest pocieszeniem dla mężczyzny, który adoptuje dziecko. Jest towarzyszem tego, który uważa, iż wiele okoliczności dotykających jego rodzinę wymyka się spod jego kontroli. Józef coś nam mówi -- posłuchaj! Mówi nam, że skuteczny ojciec ocenia niebezpieczeństwa i nadarzające się okazje, zwraca swe ucho ku niebu i tak ustawia każdy dzień, by był dla dzieci okazją wzrostu do pełnej dojrzałości, by były one takie, jakimi chce je uczynić Bóg. (...) Wszystko inne ma drugorzędne znaczenie. Józef ilustruje to, co podstawowe: istnieją ojcowie i istnieją „skuteczni ojcowie”. Ci ostatni to tacy, którzy świadomie uznają, że skuteczne ojcostwo to obejmujący wszystko styl życia. Przyjmują zadanie z nieba w taki sam sposób, jak to uczynił Józef. Stają wobec problemów, stawiają czoła potencjalnym wrogom oraz słuchają prowadzenia. „W porządku - tak uczynię” - odpowiadają i rozpoczynają nowy styl życia - styl pozytywnego, energicznego kształtowania okoliczności, w których ich rodziny będą mogły poznawać drogi Boga żywego.